گروههاي حقوق بشر سالهاست به اين مسائل اعتراض دارند که در کشوري مانند عربستان، مجرمان را گردن ميزنند. اين روش مجازات عربستان را که به چنين اقداماتي تمسک ميجويد در محاق قرار داده است. |

گروههاي حقوق بشر سالهاست به اين مسائل اعتراض دارند که در کشوري مانند عربستان، مجرمان را گردن ميزنند. اين روش مجازات عربستان را که به چنين اقداماتي تمسک ميجويد در محاق قرار داده است.
اما آنچه طي روزهاي اخير به يکي از مهمترين خبرهاي حاشيهاي تبديل شده اعدام هولناک يک زن اندونزيايي است که دولت عربستان هرگونه اطلاعرساني را درباره آن ممنوع و خلاف مصالح کشور اعلام کرده است. اما روزنامه نيوز آودورلد به هر طريقي که شده اين خبر را سه هفته پس از اجراي آن، در اختيار رسانههاي جهان قرار داده است. با اينکه تا اوايل دهه 1990 ميلادي زنان محکوم به مرگ در عربستان سعودي، گردن زده نميشدند و معمولا حکم مرگ آنها به روش تيرباران اجرا ميشد اما امروز نه تنها آنها بلکه برخي از زنان خارجي نيز که در اين کشور مرتکب جرمهاي بزرگ ميشوند حکم مرگشان با شمشير و در ملاء عام اجرا ميشود. به طوري که در ژانويه سال گذشته يک زن خدمتکار اندونزيايي به علت به قتل رساندن کارفرمايش گردن زده شد.
وزارت کشور عربستان سعودي با انتشار بيانيه اظهار داشت، يانتي سوکاردي (Yanti
Sukardi) به علت به قتل رساندن زني که کارفرمايش بود به اشد مجازات محکوم و گردن وي در جنوب غربي عسير قطع شد. اين خدمتکار اندونزيايي با استفاده از يک بالش کارفرمايش را هنگام خواب خفه و اقدام به سرقت جواهرات وي کرده بود. اين دومين حکم اعدام با شمشير در سال 2008 بود که مقامات عربستان سعودي به دنبال سالي که بيسابقه ترين مجازات گردن زني در آن به اجرا درآمد از آن خبر دادند. در روز شانزدهم ژانويه امسال نيز نشاط حاجي و همسر 27 ساله اش، ايمن غزاوي به علت کشتن يک دختر نه ساله گردن زده شدند. پس از اينکه ثابت شد اين زن و شوهر با استفاده از يک قاشق داغ اين دختر نه ساله را شکنجه و سپس وي را با يک لوله فلزي به قتل رساندهاند اين حکم اجرا شد.
به گفته مقامات، حاجي قصد داشت به هر طريق ممکن خود را از شر مقتول که گفته ميشد حاصل ازدواج اولش بوده است خلاص کند. زيرا ترديد داشته که وي دختر واقعيش باشد. اما به دنبال فوت دختر نگون بخت و انجام شدن آزمايش DNA مشخص شد او فرزند اين پدر سنگ دل بوده است.
در 29 ژانويه نيز سومين اعدام زنان در عربستان سعودي گزارش شد. در اين مورد نيز تاوا لاوا ابراهيم، يک زن نيجرياييالاصل نيز به جرم قاچاق مواد مخدر گردن زده شد. اين در حالي است که در شانزدهم فوريه نيز خبر رسيد که در کشور کرهشمالي نيز 8 زن تيرباران شدند.
مجازات گردنزني با شمشير يا يک تبر قدمتي ديرينه در تاريخ بشريت دارد، زيرا گردنزني نيز مانند مجازات به دار آويختن، شيوهاي کم هزينه و موثر براي اجراي عدالت در دوران باستان به شمار ميرفته است. دورهاي که به سهولت ميشد يک شمشير يا يک تبر تهيه کرد. يونانيها و روميهاي قديم بر اين اعتقاد بودند که قباحات و درد اين نوع مجازات کمتر از ديگر شيوهها بوده است، بر همين اساس امپراتوري روم از اين نوع حکم مرگ، براي شهروندان خود و مرگ با شکنجه را براي مجرمان بيگانه استفاده ميکرده است.
تا قرن بيستم،گردنزني به طور گستردهاي در قاره اروپا و آسيا رواج داشت، اما امروز تنها در کشور عربستان سعودي مرسوم است. بهرغم اينکه گردنزني در قطر و يمن نيز امري قانوني به شمار ميرود اما تاکنون هيچگونه گزارشي مبني بر اجرا شدن اين نوع مجازات در اين کشورها گزارش نشده است.
به اين ترتيب عربستان سعودي تنها کشوري است که از شمشير براي اجراي مجازات مرگ استفاده ميکند. اين کشور حکم گردنزني در ملاء عام را براي جرمهاي قتل، تجاوز، قاچاق مواد مخدر، انحرافهاي جنسي، دزدي مسلحانه، ارتداد و قطعا ديگر جنايات به اجرا ميگذارد. در سال 2007 گردن 153 مرد و 3 زن زنداني در عربستان سعودي با شمشير از بدنشان جدا شد تا ضمن به ثبت رسيدن رکوردي بيسابقه در تاريخ اين کشور آمار زناني که از سال 1990 تا پايان اين سال گردن زده شدهاند به عدد 43 افزايش يابد.
در سال 2002، 25 مرد و 2 زن، در سال 2003، 52 مرد يک زن و در سال 2004 نيز 35 مرد و يک زن در عربستان سعودي گردن زده شدند. مجازات گردنزني در سال 2005 به 88 مرد و 2 زن افزايش يافت و در سال 2006 به 35 مرد و 4 زن تقليل يافت. در سال 2008 نيز 102 نفر از مجرمان عربستان سعودي محکوم به مرگ شدند اما طبق گزارش، 2 نفر از آنها در استان «عسير» تيرباران شدهاند.
طبق قوانين قضايي عربستان سعودي، معمولا پيش از اجراي اين نوع حکم يک آرامبخش به مجرم ميدهند و سپس وي را توسط پليس به يکي از ميادين يا پارکينگهاي شهر منتقل ميکنند. به دنبال انتقال مجرم به محل اعدام، نيروي پليس ابتدا تردد خودروها را متوقف و سپس مشمعي را به مساحت حدودا 5 متر مربع روي زمين پهن ميکند. پس از برگزاري نماز ظهر،زنداني که اغلب پيراهن سفيد و بلندي را به تن کرده با چشمها، دستها و پاهاي بسته به وسط مشمع مذکور منتقل ميشود. در اين مرحله او را رو به قبله و به حالت دو زانو به زمين مينشانند تا يکي از مقامات وزارت کشور در پيشگاه حضار شروع به قرائت نام و هم چنين نوع جرم وي کند. جلاد پيش از اجراي حکم، شمشيري هلالي شکل و به طول حدودا 1200-1100 ميليمتر را دو تا سه بار در هوا ميچرخاند تا عضلات بازويش را گرم و آماده کند! سپس با نوک شمشير به پشت مجرم ضربه ميزند تا وي سرش را بالا بگيرد و حکم اجرا شود. معمولا با يک ضربه سر مجرم از بدنش جدا ميشود و حدودا يک متر آن طرفتر بر زمين ميافتد. به علت تخليه سريع خون جمجمه، مجرم ظرف مدت دو تا سه ثانيه بيهوش ميشود و حداکثر تا 60 ثانيه نيز طول ميکشد که وي در اثر شوک و کمبود اکسيژن جان خود را از دست دهد. در اين مرحله مسوول مربوطه سر قطع شده را نزد پزشک حاضر در صحنه اعدام ميبرد که در تدارک بخيه زدن عروق خوني گردن مقتول است تا خون فوران نکند. با اتمام اين مراسم رقتآور، بدن زنداني با يک آمبولانس به گورستان زندانيان و در قبر گمنامي دفن ميشود. از جمله مشکلات گردن زدن محکومان به مرگ اين است که اين حکم بايد به دستان مردي توانا و ماهر انجام شود تا مجرم بيش از اندازه زجر نکشد و مراسم کاملا انساني برگزار شود. اگر جلاد نسبت به کارش مهارت کافي نداشته باشد بايد از چند ضربه براي جدا گردن سر زنداني استفاده کند. براي مثال براي جدا شدن سر «مري کوئين» از قصر فوترينگهاي اسکاتلند در سال 1587، جلاد ناشي مجبور شد از سه ضربه استفاده کند. در بريتانيا مرسوم بود حکم گردن زني توسط مردي انجام شود که مسوول به دار آويختن جانيها بود، بنابراين وي فاقد مهارت و توان کافي براي جدا کردن گردن زنداني بود و اين مراسم اغلب با تبعات ناخوشايند رو به رو ميشد. اما جلادان عربستان سعودي از اينکه در اين امر مهارت کافي دارند احساس غرور ميکنند.
اکثر محکومان به مرگ در عربستان سعودي در شهرهاي بزرگي چون رياض، جده و ظهران گردن زده ميشوند. مردم عربستان سعودي از اينکه مجرمان در کشورشان گردن زده ميشوند به خود ميبالند و اين سنت ديرينه را نسل به نسل به يکديگر منتقل ميکنند. بهرغم اينکه مجازات گردن زني تا سال 1747 نيز در بريتانيا رواج داشت و در کشورهايي نظير نروژ (در سال 1905 منسوخ اعلام شد)، سوئد (تا سال 1903)، دانمارک (تا سال 1892 به طول انجاميد)، فرانسه (تا مرسوم شدن گيوتين در سال 1792) و آلمان (تا سال 1983) شيوهاي استاندارد و قانوني براي مجازات جانيها محسوب ميشد اما تمام کشورهاي اروپايي که سابقا از اين شيوه براي اعدام مجرمان استفاده ميکردند اينک به طور کل کيفر اعدام را از قوانين قضايي خود حذف کردهاند.
کشور چين نيز که در گذشته به طور گستردهاي از اين مجازات استفاده ميکرد، به دنبال به قدرت رسيدن حکومت کمونيستي، آن را مطرود اعلام کرد تا حکم گردن زني جاي خود را به تيرباران دهد. ژاپن نيز که تا پايان قرن نوزدهم اين نوع اعدام را به کار ميبرد، اينک از طنابدار براي مجازات مجرمانش بهره ميبرد.
گفتني است از جمله چهرههاي سرشناس بريتانيا که گردنشان از بدن جدا شد شامل، آنا بولين، همسر دوم هنري هشتم پاداشاه انگليس که به علت ايجاد اختلال در سلطنت به مرگ محکوم شد، ليدي جينگري، ملکه انگلستان و ايرلند، (وي پس از ادوارد ششم به مدت ۹ روز پادشاهي کرد و بدين دليل به «ملکه نه روزه» معروف است. ليدي جين هنگام اجراي حکم 16 ساله بود) و چالز اول، پادشاه انگلستان است.
چالز اول تنها پادشاهي است که گردنش از بدن جدا شد. او به دليل مخالفت شديد با مردم و نمايندگان مجلس به پادشاهي مستبد شهرت يافت و به اتهام «خيانت بزرگ» و چند جرم ديگر در طول جنگ داخلي عليه طرفداران حکومت پارلماني به رهبري اوليور کرانول، محکوم به مرگ شد. تهيه کننده:اعظم محمودوند |
|
|