ابراهيم زاهدي مطلق داستان نويس در نشست تحليلي مهر با موضوع «ادبيات دفاع مقدس؛ نوآوري يا سياه نمايي» خواستار پايان گرفتن رويکرد تهييجي در ادبيات دفاع مقدس شد.

وي گفت: ما اگر از سال 59 تا الان آدم هايمان را مرور کنيم، آيا يک نفر اعم از رزمنده و مسوولان مملکت و حتي خود من و شما حتي يک نفر را مي بينيم که آرايش صورت و لباس و ظاهرشان ال؛ن هماني باشد که در آن سال ها بود؟ نه! همه عوض شده ايم. همين دوستاني که دائم داد دفاع مقدس مي زنند، آن سال ها اورکت مي پوشيدند. الان کدامشان هستند؟ 90 درصد وزراي کابينه شهيد رجايي و حضرت آقا اور کت پوش بودند، ولي الان شکل ديگري هستند. آيا اينها از افکارشان عدول کرده اند؟ ديگر مسلمان نيستند؟ اين طور نيست.

آن موقع آن طور بودن نوعي نشانه بود. الان فضا فضاي آرامش است و لزومي ندارد که کسي با ظاهر نظامي ظاهر شود. ادبيات ما هم همين است. قرار نيست الان هم نوشته هايمان مثل آن موقع شعاري و تهييجي باشد. در سال هاي جنگ هم داستان نوشته شد و هم فيلم ساخته شد. الان اگر کسي آن داستان ها را بخواند، شايد هزار نوع اشکال به آن بگيرد، ولي اينها براي آن دوره بوده است.

ما نويسنده را بايد يک هنرمند بدانيم که با دلش به وقايعي نگاه مي کند که خود شاهدش بوده است. او آن موقع به شکلي حوادث را ديده و من به شکل ديگر. او به شکل خودش روايت مي کند و من به شکل خودم.
وي افزود: الان ما در وضعيتي قرار داريم که عامل جنگ تحميل شده بر ما کشته شده است و در کنار آن همه دنيا فهميده اند که مقصر جنگ ما نبوديم. خب اگر الان دائم دم از ارزش بزنيم و بخواهيم حرف هايي بزنيم که قديمي است، مثل اين مي ماند که امروز دوباره بخواهيم اورکت تن کنيم و پوتين بپوشيم و برويم در خيابان. الان ادبيات دفاع مقدس ما اين نيست.