اين داستان‌نويس که تاکنون در جايزه‌هاي کتاب سال، کتاب فصل و شهيد غني‌پور برگزيده شده است، در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا، به صف‌بندي در برگزاري جايزه‌هاي ادبي اشاره کرد و گفت: در کشور ما جايزه‌ها به طور خاصي برگزار مي‌شوند و با نوعي صف‌بندي همراه‌اند؛ يعني وقتي از جايزه‌هاي دولتي صحبت مي‌شود، بحث خودمان و خودشان مطرح مي‌شود و در جايزه‌هاي خصوصي هم همين صف‌بندي وجود دارد.

 او با اشاره به نقشي که جايزه‌ها مي‌توانند داشته باشند، گفت: علاوه بر بحث مادي که جايزه مي‌تواند به هرحال بخش کوچکي از مسائل نويسندگان را حل کند، تأثير فوق‌العاده‌اي مي‌تواند بگذارد؛ به اين معنا که کسي که جايزه‌اي را مي‌برد، به اين نتيجه مي‌رسد که خوانندگان مشتاقي دارد و اين جايزه مي‌تواند تبليغ خوبي براي کتابش باشد، کتابش مورد توجه قرار گيرد و عده‌اي را به سوي خود جلب کند و در نتيجه، کتاب‌هاي ديگر او هم مورد استقبال قرار گيرد.

 بيگدلي همچنين افزود: اين جايزه‌ها حداقل مي‌توانند در فروش و تبليغ کتاب مؤثر باشند و حيثيتي را براي نويسنده به همراه بياورند.

 او با اشاره به نقش جايزه‌هاي ادبي در کتاب‌خواني گفت: بحث کتاب‌خواني، بحث متفاوتي است و به نظر من، آن‌هايي که اهل کتاب هستند، کتاب مي‌خرند و مي‌خوانند، حالا چه آن کتاب جايزه برده باشد، چه نبرده باشد. مشتاق کتاب هستند و هر ماه دست‌ کم به کتاب‌فروشي‌ها سر مي‌زنند. بايد براي کساني که اهل کتاب نيستند، کار اساسي کرد. اين فکر اساسي را هم نمي‌شود براي افراد بالاي 20 سال داشت؛ در نتيجه براي اين‌که ملت کتاب‌خواني داشته باشيم، بايد دولت بر روي سنين پايين کار کند.

بيگدلي همچنين به سيري که جايزه‌هاي ادبي طي کرده‌اند، اشاره و عنوان کرد: به نظر من، جايزه‌هاي دولتي روند طبيعي خود را طي مي‌کنند؛ مانند جايزه‌ي کتاب فصل و کتاب سال؛ اما جايزه‌هاي غيردولتي معمولا تحت تأثير شرايط و امواجي که در جامعه وجود دارد، قرار مي‌گيرند و در نتيجه گاهي شدت يا ضعف مي‌يابند.

 اين نويسنده در ادامه با انتقاد به تعميم برنده ‌شدن يک تک‌داستان به کل مجموعه‌ي داستان گفت: متأسفانه من جديدا با پديده‌اي روبه‌رو شده‌ام که جالب است. وقتي نويسنده‌اي يک داستانش در جايي برنده مي‌شود، اسم آن داستان را روي مجموعه مي‌گذارند و روي کتاب مي‌نويسند برنده‌ي فلان جايزه و خواننده فکر مي‌کند کتاب برنده‌ي جايزه شده است؛ در نتيجه بايد برگزار‌کنندگان جايزه‌ها بر اين امر نظارت کنند.

 او همچنين افزود: من فکر مي‌کنم برگزاري جوايز ادبي يک شور و اشتياق را در بين جوانان جوياي نام و داراي خلاقيت‌هاي تازه ايجاد مي‌کند و مؤثر است.

 بيگدلي با اشاره به داوري در اين جايزه‌ها گفت: قصه‌ي داوري قصه‌ي جالبي است و بحث داوري که پيش مي‌آيد، مشخص است که يک پاي قضيه مي‌لنگد. داوري در اين جايزه‌ها سليقه‌يي است و اين امر مشکلي ندارد؛ چون به هر حال، سليقه‌ي داور در انتخاب اثر تأثير مي‌گذارد؛ اما گاهي روي يک کتاب دست گذاشته مي‌شود و آن وقت به نظر من، داوري تأثيري ندارد.

 او با اشاره به تفاوت عملکرد جايزه‌هاي ادبي دولتي و خصوصي گفت: من نمي‌دانم چرا برخي فکر مي‌کنند خود من اگر جايزه‌ي دولتي گرفته‌ام، پس عزيزدردانه بوده‌ام که روي من دست گذاشته‌اند؛ در حالي‌که من از جايزه‌ي کتاب سال خبر نداشتم. اما در مجموع اگر در جايزه‌هاي دولتي و خصوصي صف‌بندي‌ها برداشته ‌شود، اين جوايز کارکرد بهتري خواهند داشت.